Naast een ongelooflijk leuke stroom van werkzaamheden, doe ik ook andere leuke dingen :)
Zo had ik een superleuke Koningsdag. Sinds ik in Amsterdam woonde is dat de plek waar ik op die dag te vinden ben. Vanaf het ochtendgloren struin ik met vriendinnen op de vrijmarkt en laaf me aan de oranje versierde sfeer van ongedwongen vrolijkheid, enthousiasme en luchthartigheid. En wat ik dan altijd denk: mensen zijn zó leuk!
Aan die vroege ochtend in de stad is slechts 1 maar...
Nergens
Als je nodig moet plassen, kun je nergens terecht! En dan bedoel ik dus n e r g e n s. Café’s zijn gesloten.
Als daar wel al iemand aan het werk is, heeft ie een verbod om mensen binnen te laten.
Zelfs de speciaal neergezette losse toiletten zijn nog dicht.
Zoenen
Later op de dag ontwaken mensen en zijn er slimmeriken die voor soms wel 2 euro hun eigen schone toilet beschikbaar stellen. Maar ’s ochtends vroeg moet je het maar uitzoeken met je hoge nood.
Ik ben uiteindelijk verlost door de eigenaar van een Chinees restaurantje die de kraam voor zijn deur aan het opbouwen was en mij glimlachend zijn wc wees. Ik kon hem wel zoenen!
Kado
Het deed me weer eens nadenken over het belang van de wc. Misschien wel het meest gebruikte object in huis. Wij leven in de gelukkige tijd dat we er allemaal minstens één hebben. Het hygiënisch en ongestoord kunnen afvoeren van wat je lichaam niet meer nodig heeft is een kado van onze tijd. In een iets verder verleden was het heel normaal om op straat je behoefte te doen, in hedendaags Amsterdam was ik daar niet mee weggekomen :)
Minst gebruikt
Maar je las het goed, dit verhaal gaat over het mínst gebruikte object in huis - met bij voorbaat de aantekening dat jij natuurlijk tot de minderheid kan behoren voor wie dat niet geldt. Het minst gebruikt is... de klep van de wc!
Niet de bril dus, maar de deksel. Bij sommige mensen gaat die na gebruik altijd dicht. Maar bij héél veel mensen wordt deze deksel vrijwel nooit aangeraakt.
Maar waarom?
Waarom heeft zo'n beetje elk toilet dan toch een deksel?
De interpretaties zijn divers. 'Als rugleuning' maakt mij hardop aan het lachen. Van heel andere orde: om te voorkomen dat kind of kat erin valt en verdrinkt.
Een gesloten klep wordt soms beschouwd als waarschuwing ‘hieronder zit iets wat je niet wilt zien’, of juist als uitnodiging ‘dit toilet is helemaal fris en ongebruikt’.
En er zijn huishoudens waar de hond of kat uit de wc drinkt, en naar gelang men daar wel of niet van gediend is blijft de klep open of dicht. (Dit doet me denken aan dat ik ooit logeerde bij iemand waar de open kattenbak naast de wc pot stond en ik herinner me mijn schrik toen ik in het half donker een drol naast de pot zag liggen...)
De officiële reden
Maar de officiële reden dat de wc een deksel heeft, is dat deze stank schijnt te weren en opspattend water bij het doorspoelen tegenhoudt.
Met het doorspoelen worden namelijk ‘deeltjes’ met bacteriën in de ruimte verneveld, die vervolgens kunnen landen op je tandenborstel en handdoek.
(Wil je dit voorkomen, dan vereist dat natuurlijk dat je de klep vóór het doorspoelen al sluit. En dat roept bij mij weer vragen op: gaat de klep daarna dan weer open om te controleren of er nog iets na-gepoetst moet worden?)
Fundament
Mijn voornaamste reden om de klep van de wc buiten gebruik naar beneden te houden is nog anders. Behalve dat ik niet graag in dat gat kijk, heeft het vooral te maken met hoe ik een huis zie.
Je eigen huis is je eigen begrensde ruimte. In die ruimte heersen jouw sfeer en energie, die tot uitdrukking komen in wat er zichtbaar en voelbaar is.
Het is een weerspiegeling van je/jullie zelf, die (net als jij :)) bestaat uit misschien wel oneindig veel lagen. Sommige dingen, zoals de plek waar je woont, meubels, kleuren, kies je bewust. Maar wat je in huis haalt is zowel tastbaar als niet-tastbaar: ook met wat je doet, denkt, gelooft, ‘zet je iets neer’. Zo creëer je je eigen fundament, dat andersom direct op alle lagen ook weer iets met je doet.
Daarmee is je huis zowel een middel voor zelf-inzicht, als een instrument om je welzijn te beïnvloeden.
Binnen en buiten
Maar wat heeft dit nu allemaal met die malle wc klep te maken?
De dynamiek die heerst in jouw eigen ruimte heeft net als je lichaam een cyclus. Er is voeding nodig, en er is een afvoer nodig.
Laatst schreef ik over hoe je de voordeur kunt zien als de mond van je huis. (Zie: Met de deur in huis)
In dezelfde beeldspraak kun je je voorstellen dat er naast een 'mond' ook een ‘kont’ nodig is: een plek waar dat wat ‘verteerd’, klaar, over, niet meer nodig is er weer uit kan.
In een huis zijn dat alle plekken waar een verbinding met ‘buiten’ is: buitendeuren, ramen, maar zeker dus ook afvoeren, waarvan de wc de grootste is. En net zo min als je de voordeur de hele dag wijd open laat staan, wil je de ‘uitgangen’ en afvoeren altijd open hebben.
Want 'het goede' wil je natuurlijk behouden, en niet rechtstreeks ‘door de plee spoelen’!
Peiling
Wat ik leuk zou vinden is om een kleine peiling onder mijn lezers te houden over het al dan niet gebruiken van de wc-deksel. Mail mij met ‘open’ of ‘dicht’, voor hoe bij jou thuis de klep erbij staat als de wc niet wordt gebruikt. Ik dank je bij voorbaat voor de moeite!
En heb jij nog een andere dan al genoemde reden voor het wel of niet sluiten van de klep, of gebruik jij ‘m als rugleuning? Schrijf het mij, ik zie er naar uit om het te lezen ;)
Hartelijke groet!
Ilsabeth