Van de week zat ik zonder bh in mijn stadkantoor. Niemand zag iets, maar ik voelde me naakt!
Ken je dat? (equivalent voor mannen zou misschien zijn om geen onderbroek aan te hebben?) Een continu aanwezig onbehaaglijk (of on-beha-glijk ;)) gevoel van ‘er klopt iets
niet’...
(Dit was overigens geen van tevoren bedacht experiment. Op weg er naartoe deed ik een hot-yoga les, waarbij je oefeningen doet in een ruimte van 40 graden en druipend van het zweet naar buiten komt. Ik nam wel schone kleren en een handdoek mee, maar vergat mijn ondergoed.)
Naakt
Terwijl ik aan het werk was en me zo akelig bewust van mijn 'naaktheid', en er tegelijk ook een beetje lacherig van werd, bedacht ik dat je huis eigenlijk hetzelfde voor je doet als een bh.
Het geeft beschutting en steun voor het kwetsbare deel van jezelf. En ook al heb je kleren aan en is van buitenaf niet persé zichtbaar wat daaronder zit, je voelt het zelf wel!
Je huis als bh
Hetzelfde met een huis. Van buitenaf is een huis een huis, met muren en een dak. Maar als er een gevoel van bescherming, van steun ontbreekt, dan kun je je er toch ‘naakt’ voelen.
Dat kan heel subtiel zijn, en veel onbewuster dan het niet aanhebben van een bh (zeker als je voor dat laatste wellicht minder gevoelig bent dan ik ;)). Soms heb je zelfs niet eens echt door dat het met je huis te maken heeft. Maar je bent sneller moe of geïrriteerd, kunt je draai niet vinden of bent gewoon veel van huis. Daar heb je dan altijd een 'externe' reden voor, maar toch kan er in je huis iets zijn wat hier op zijn minst aan bijdraagt.
De variaties hiervan zijn net zo uiteenlopend als er huizen en mensen zijn. Om je een indruk te geven schets ik hieronder twee voorbeelden die ik recent in huizen tegenkwam.
Beschutting
In een huis waar de ramen tot aan de grond doorlopen voelden de bewoners zich onprettig. Zulke ramen worden vaak toegepast bij nieuw gebouwde huizen en het geeft licht en ruimte en verbinding met buiten. Echter, als het aan de straatkant is, en zelfs op de verdieping, kan dat ook een gevoel geven of je ‘onder de rokken wordt gekeken’.
Deze mensen begrepen zelf niet goed waarom ze niet graag in hun fijne lichte kamer zaten. Nu ze de onderkant van dat raam hebben dichtgemaakt zijn ze veel meer op hun gemak. Echt niet gek dus dat je in een rij huizen met ramen tot op de grond vaak ziet dat er een heleboel aan de onderzijde zijn bedekt.
Onzichtbaar
Een heel ander voorbeeld is dat je huis ‘bedrukt’ kan voelen. Op het oog klopt alles, maar toch ben je niet op je gemak, of komt tot niks, terwijl je buitenshuis best in goede doen bent. Misschien herken je wat de uitdrukking ‘de spanning is om te snijden’ aangeeft: hoe de sfeer in een ruimte kan aanvoelen als er bijvoorbeeld ergens ruzie is gemaakt, wat ook als de mensen vertrokken zijn nog in de lucht hangt.
Iets dergelijks kan met allerlei emoties. Bijvoorbeeld na een stressvolle tijd waarin je veel hebt gepiekerd kan je de sfeer in je huis ‘vast’ voelen, waardoor je je behaaglijke thuisgevoel kwijt kunt zijn.
Met dit laatste houd ik me op het moment veel bezig. Er is een prachtige manier om vastgelopen energie in huis weer in balans te brengen. Wordt vervolgd hierover!
Mocht je in tussentijd je eigen bh-loze ervaring willen delen, of meer willen weten over hoe de subtiele manieren waarop je huis jou beschermt en steunt, voel je welkom om mij een berichtje te sturen!